به نقل از «عصر ایران»

مورچه و نقش بسیار مهم در زیست بوم ها/ چه تعداد مورچه روی کره زمین وجود دارد؟!

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۵۹۸۵۵

عصر ایران - دفعه بعد که با سوالات عجیب یک کودک کنجکاو مانند این که چه تعداد مورچه در سیاره زمین وجود دارند، مواجه شوید، می توانید آماده ارائه پاسخ با یک عدد خاص باشید.

پژوهشگران در آلمان با بررسی مطالعات علمی پاسخی به این پرسش که چه تعداد مورچه در سیاره زمین وجود دارند و همچنین پرسشی دیگر که وزن آنها در مجموع چقدر می شود، ارائه کرده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گفته پژوهشگران دانشگاه ژولیوس ماکسیمیلیان، این مطالعه را به دلیل این که تخمین قابل اعتمادی از تعداد کل مورچه ها در سیاره زمین یا میزان رایج بودن آنها در زیستگاه های مختلف وجود نداشت، انجام داده اند. بر همین اساس، تیم پژوهشی این دانشگاه وظیفه شمارش این حشرات کودچک را بر عهده گرفت.

پژوهشگران دانشگاه ژولیوس ماکسیمیلیان برای انجام این کار بررسی 489 مطالعه علمی که همه قاره ها و ریستگاه ها را پوشش می دادند را انجام داده و بر اساس داده های کسب شده یک تخمین تجربی محافظه‌کارانه را ارائه کرده اند.

به گفته تیم پژوهشی، در حال حاضر حدود 20 کوادریلیون (20 با 15 صفر پس از آن) مورچه روی سیاره زمین وجود دارند. بر این اساس، تعداد مورچه ها روی سیاره زمین 2000 برابر بیشتر از ستاره های کهکشان راه شیری است که در آن قرار داریم.

تیم پژوهشی یک گام فراتر رفته و وزن کل مورچه های سیاره زمین را نیز تخمین زده است که حدود 12 میلیون تن می شود. این عدد از مجموع جرم پرندگان و پستانداران وحشی بیشتر است. نتیجه این که با تعداد فوق العاده زیاد مورچه ها مواجه هستیم.

آن گونه که انتظار می رفت، پژوهشگران دریافتند که مورچه ها در مناطق گرمسیری متمرکز هستند و جمعیت آنها در جنگل ها و بیابان ها بیشتر و تعداد آنها در محیط های شهری کمتر است. مناطق قطبی اساسا عاری از مورچه هستند.

اگرچه ممکن است مطالعه ای بیهوده به نظر برسد، اما پژوهشگران فقط برای ارضای حس کنجکاوی این کار را انجام نداده اند. به گفته آنها، از آنجایی که مورچه ها نقش بزرگی در زیست‌بوم ها ایفا می کنند، درک توزیع آنها و این که چگونه ممکن است تحت تاثیر تغیرات آب و هوایی قرار بگیرند، اهمیت دارد.

به گفته پاتریک شولت‌هایس، یکی از نویسندگان مطالعه، مورچه ها حدود 13 تن خاک را در سال جابجا می کنند. از این رو، آنها تاثیر زیادی بر حفظ چرخه مواد مغذی دارند و همچنین نقش تعیین کننده ای در توزیع دانه های گیاهان ایفا می کنند.

مطالعه پژوهشگران دانشگاه ژولیوس ماکسیمیلیان در نشریه PNAS منتشر شده است.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: سیاره زمین زمین وجود مورچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۵۹۸۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا برای طوفان‌های شدید خورشیدی در مریخ آماده می‌شود

دو فضاپیمای ناسا توجه ویژه‌ای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه می‌کنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریت‌های آینده به سیاره سرخ آماده کنند.

به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدان‌های مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه می‌کند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکه‌های خورشیدی روی سطح خورشید افزایش می‌یابد و شعله‌های خورشیدی و پرتاب‌های جرمی تاجی ایجاد می‌کند که جریان‌های قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا می‌فرستد.

به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفان‌های خورشیدی محافظت می‌کند، مریخ از این محافظ‌ها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدت‌ها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیب‌پذیرتر است.

بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ می‌آیند، متحد می‌شوند.

شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیه‌ای گفت: برای انسان‌ها و دارایی‌های روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که می‌توانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.

هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ می‌رسند و میزان انرژی آنها را مطالعه می‌کنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ می‌رسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکول‌های مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازه‌گیری می‌کند، که از این طریق محققان می‌توانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.

دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD می‌گوید: شما می‌توانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساس‌تر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، می‌رسد.

ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار می‌کنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخ‌نورد هشدار داده می‌شود که به دنبال تغییرات در داده‌های RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیم‌های فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش می‌یابد فراهم می‌کند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیب‌پذیر را خاموش کنند.

بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطه‌ای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار می‌گیرد، ایجاد می‌شود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، می‌تواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخ‌زده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.

مقامات ناسا در این بیانیه می‌گویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطب‌ها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.

آنها افزودند: دانشمندان نمی‌دانند که آیا طوفان‌های گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک می‌کنند و آن را در بالای سیاره بالا می‌برند و در آن جا جو در طی طوفان‌های خورشیدی از بین می‌رود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچه‌ها و رودخانه‌ها به سیاره‌ای تقریبا بی‌آب تبدیل شده است.

انتهای پیام